Çocukken evde dolapları karıştırırken bulduğum bir masa yerküresini bir numaralı oyuncağım yapıp, döndürüp döndürüp kendi şehrimi ararken, aslında bir noktadan bile daha küçük bir alanda olduğumu anladığım gün başlayan bir tutkudur bende seyahat tutkusu. Bu dünyada merak edilecek, öğrenilecek o kadar çok şey, hiçbiri birbirinin aynı olmayan milyonlarca hayat, milyonlarca canlı varken televizyonda gördüğüm o küçücük dünya önemini yitiriyor bende. Hayallerimin, o küçücük kabuğumun iç çapı büyüklüğünde olduğunu anlamak için dışarı çıkmak gerektiğini sezmeye başladığımda hala çocuktum ve büyüklerin dört duvar, iki kapıyla sınırlı dünyalarını ben de büyüyünce anlarım sandım. Herkes gibi büyüdükçe hayallerim küçülür sandım. Bilakis büyüdükçe içimde daha da alevlenen bu tutkuyla baş edemeyeceğimi anlayıp ilk seyahat fırsatımı Tıp Fakültesi 4. Sınıfta erasmus programı sayesinde buldum. Tek başıma İtalya’ya doğru yollara düştüğümde 20 yaşımdaydım. 6 ay İtalya’da yaşadığım süre içinde bir çok Avrupa ülkesini gezme fırsatı buldum. İtalya’nın hemen hemen bütün şehirlerini dolaştım. İtalya, seyahat etmekten haz etmeyen bir insanın bile, içindeki o ufacık yolu bulup seyahat etme isteği uyandırabilecek türden harikulade bir ülke bana göre.
Göğüs hastalıkları ihtisasımı yaparken kendime büyük bir söz vermiştim. İhtisasım biter bitmez istifa edip yollara düşecektim. Artık yıllık izinler, resmi tatilleri kovalamak yetmiyor, her an yolda olmanın özlemini çekiyordum.
Bu hayalimin önüne hiç bir güç geçemeyecekti. İş, aile, aşk, ya da para mevzu olmayacak, sağlıklı olduğum sürece o tek gidişlik bilet alınacaktı.
Hayalimin önüne geçecek bir durum ne olurdu diye sorsalar herhalde şöyle derdim. Tüm dünyayı kasıp kavuran bir pandemi çıkar, yaşam durur, seyahatler, hatta istifalar yasaklanırsa ancak o zaman bir engel olurdu..
Öyle oldu..
Mart 2020 de uzman olduğum gün ülkeye ilk covid vakası düştü.
Evrenin bana, henüz hazır değilsin deme şekliydi bu.
Bazı şeyleri geriye bakarak anlayabiliyor insan.
32 yaşımda uzman hekimlik görevimden istifa ettiğimde artık hazır olduğumu biliyordum. Hekimliği bırakıp gezginliğe terfi ediyordum.
Tek gidişlik biletim elimde, her şey olması gerektiği gibi, olması gerektiği zamanda oluyor.
Yollarda buluşmak dileğiyle..
Tüm gezgin ruhlara selam olsun.